Drugie życie krzesła - eksperymentalne DIY

Witam, w poprzednim poście wspomniałam o starych krzesłach. Pomimo niskiej ceny były w dość dobrym stanie, trochę odrapane, ale cała konstrukcja stabilna. Tylko kolorystyka była całkowicie nie w moim guście i wymagała całkowitej zmiany. Nigdy wcześniej nie odnawiałam krzeseł, więc przed przystąpieniem do pracy poczytałam trochę na ten temat. Następnym etapem było zakupienie odpowiednich produktów i zabranie się do roboty.

      Dla przypomnienia, tak wyglądało jedno z krzeseł  przed metamorfozą:

      

       Początkowo chciałam wymienić tapicerkę, jednak oczywiście nie mogłam znaleźć odpowiedniego materiału - zależało mi na wzorze chevron i wściekłych kolorach. Skończyło się tylko na wymianie spodniej części siedziska (na zdjęciu widać, że było trochę postrzępione). Po ocenieniu stanu materiału i gąbki na b. dobry postanowiłam moje krzesło w całości pomalować. Najpierw należało dobrze wyczyścić drewno, całkowicie pozbywając się starej warstwy koloru. Tutaj niezbędne okazały się: gruboziarnisty papier ścierny i silna ręka mojego męża :) Pyliło się strasznie, radzę to robić na powietrzu. Następnie drewno zostało wypolerowane specjalną gąbką ścierną.

 

      Następnym etapem było zabezpieczenie tapicerki i pomalowanie drewna lakierobejcą w kolorze wenge. Potrzebne były 4 warstwy.

 

      Dalszy etap prac był całkowitym eksperymentem, ponieważ nigdzie nie mogłam znaleźć informacji i porad na temat malowania obić krzeseł czy innych mebli. Nawet nie byłam pewna czy to jest możliwe. Okazało się, że jest możliwe jak najbardziej, a przy tym jest to niezła zabawa :) Do malowania użyłam specjalnych farb do tkanin w trzech kolorach: czerwień, fuksja i neonowy róż. Nie wiedziałam, jak farby będą się sprawować na tego typu tkaninie (próby na bawełnie udały się świetnie), więc nie rysowałam początkowo wzoru na całej powierzchni. Chevron wymaga odpowiednich proporcji, jednak w sieci można znaleźć mnóstwo szablonów. Na potrzeby krzesła, które nie jest idealnie płaskie, trzeba było stworzyć swój szablon. Nasz (nie "mój", bo był tu po raz kolejny duży wkład inżynierskiego zmysłu mojego męża), powstał z cienkiego kawałka styropianu. Jak widać, farba zachowywała się na grubej tkaninie całkiem przyzwoicie. Wbrew obawom, nie był nawet konieczny jasny podkład. Dopiero gdy całkiem wyschła, można było zauważyć, iż wsiąkała nierównomiernie, jednak spodziewałam się właśnie takiego efektu. Dodaje to uroku, dzięki temu krzesło jest niepowtarzalne.

       

      Podczas malowania niezastąpiona okazała się taśma malarska, która zapewniła równe krawędzie poszczególnych pasków. Niestety, można ją było przykleić tylko do idealnie suchej powierzchni, co wydłużyło trochę całą zabawę z malowaniem.

      

      Gdy cała powierzchnia była już idealnie sucha, przykryłam ją czystym kawałkiem materiału i przejechałam gorącym żelazkiem w celu utrwalenia farby. Końcowy efekt prezentuje się następująco:

       Jak na razie krzesło sprawuje się dobrze, farba wydaje się trwała. Już mam pomysł na następne krzesło, które będzie w całkiem innej kolorystyce, ale o tym innym razem :)

      Na zakończenie kilka ciekawych "krzesłowych" inspiracji. Która podoba Wam się najbardziej?

źródło: pinterest.com

źródło: pinterest.com

 

źródło: pinterest.com

Krzesło Almi Decor